"Het was duidelijk een succes": Jazz à Toulon trekt 60.000 toeschouwers voor 35e editie

Zesduizend mensen komen opdagen om te dansen en een dag - 27 juli - die gegrift zal blijven in het geheugen van iedereen die die avond een moment van genade kwam beleven op de Place de la Liberté. Hoewel het spetterende optreden van de Cubaanse pianist Roberto Fonseca een van de hoogtepunten was van het Jazz à Toulon festival, dat zaterdagavond eindigde, weerspiegelt het ook, meer in het algemeen, een muzikaal evenement dat tijdens de vijfendertigste editie vaak nieuwe hoogten bereikte.

"Het was duidelijk een succes", bevestigt Robert Albergucci, voorzitter van Toulon Métropole Events and Congresses , die dit onmisbare zomerse culturele evenement aan de kust organiseert. "We hadden meer dan 60.000 bezoekers op twintig data." Dat zijn er 10.000 meer dan vorig jaar, toen er weliswaar vijf concerten minder waren. "Maar wat je vooral moet onthouden, is dat we qua sfeer een absoluut ongelooflijk festival hebben gehad."

Het was geen uitgemaakte zaak, aldus de organisator. "Artiesten maken zich vaak zorgen als je met ze praat over een gratis evenement. In dit geval zijn mensen niet per se verbonden. Maar in Toulon hebben we een geweldig publiek, jazzliefhebbers. Eric Serra, die de dag ervoor een concert in Mandelieu had gegeven voor 33 euro per kaartje, stond in de markthallen, met toeschouwers die daar vol vreugde stonden. Hij was opgetogen!"

Het programma, misschien iets minder gespecialiseerd, "populairder" dan voorgaande jaren, staat ongetwijfeld ook in verband met dit succes. Met een budget van 400.000 euro, door volgens Robert Albergucci "wereldsterren" - Fonseca, Serra, Redman... - en opkomende artiesten te combineren, trok het festival een eclectisch publiek, dat het zelfs in de wijken opzocht. De podia in Saint-Jean-du-Var, Quatre-Chemins-des-Routes of La Rode, ook voor de "off"-podia , trokken nieuwsgierige toeschouwers en jazzliefhebbers. Het programma voor volgend jaar is "half" voltooid.

De enige kleine misstap was uiteindelijk het optreden van Bireli Lagrene op de eerste avond op Liberty Square. "Hij was een beetje moe", verwoordde de organisator het eufemistisch. Niet bepaald prettig voor het publiek, dat zich ergerde aan een microfoonprobleem, leverde de gitaarvirtuoos een zeer vergetelijke prestatie af. Gelukkig werd hij "gered" door het talent en de professionaliteit van zijn twee sidekicks, Martin Taylor en Ulf Wakenus.

Maar uiteindelijk blikt Robert Albergucci liever terug op het enthousiasme van muziekliefhebbers aan het einde van zijn twee weken jazz. En blikt hij vooruit naar 2026, voor een editie van minstens hetzelfde niveau. "We hebben de helft van het programma voor volgende zomer afgerond", verzekert hij. "We zijn weer een festival geworden dat ertoe doet, waar artiesten graag optreden. Ik kan de namen nog niet bekendmaken, maar ik verzeker je dat er grote namen bij zullen zijn..." Ik kijk ernaar uit.